2-3 วันมานี้ พาแก๊งอาม่า และผองเพื่อนมาตะลุยฮ่องกงครับ
.
แนะนอนว่า อายุแต่ละคนนั้น รวมกันแล้วมากกว่าการก่อตั้งฮ่องกงสมัยหลังราชวงศ์ชิงเสียอีก
.
ศึกหนักจึงมาตกอยู่กับคนจัดทริปว่า จะอำนวยความสะดวกและบันดาลความสนุกอย่างไร ให้เกิดขึ้นกับทริป “อาม่าแอนด์เดอะแก๊งค์”
.
วันนี้จะมาแชร์เผื่อเป็นไอเดียให้กับอีกหลายๆ คนที่อยากพา “พระในบ้าน” ไปเที่ยวต่างประเทศกันครับ
.
อันดับแรกเลย เรื่องโรงแรม
.
หลักการเลือกโรงแรมที่อยากจะแนะนำ ทั้งนี้ให้เป็นไปตามเงื่อนไขของแต่ละคนซึ่งอาจจะไม่เหมือนกันนะครับ ของผมที่เลือกคือราคาต้องไม่สูงจนเกิดไป ห้องต้องไม่เล็กมาก ไม่ใช่เปิดประตูเข้าห้องไปหัวแม่เท้าก็เตะใส่ขอบเตียงซะแล้ว แบบนี้ไม่ผ่านครับ
.
ดังนั้นในฮ่องกงซึ่งที่ดินแพงมาก จงเลือกโรงแรมที่สร้างมานานแล้วสักนิดครับ เพราะโรงแรมที่สร้างใหม่สมัยนี้ห้องจะค่อนข้างแคบ เนื่องจากต้นทุนที่ดินสูงขึ้น แต่ที่สำคัญคือต้องสะอาด ไม่เหม็นอับื
.
อีกข้อคำนึงที่ควรนึกถึงหากเป็นการเที่ยวเองแบบนี้ คือโรงแรมควรจะติดหรือใกล้รถไฟฟ้า ให้ได้มากที่สุดครับ เพื่อการเดินทางที่สะดวก ถ้าเป็นแหล่งช้อปปิ้งจะยิ่งดี เพราะไม่ต้องนั่งรถไปไกลๆ
.
นั่งหาโรงแรมอยู่นาน สุดท้ายก็มาลงตัวที่ “โรงแรมพรูเดนเชียล” เรามาดูข้อดีกัน
.
อันดับแรกเลยคือ ทำเล โรงแรมนี้มีรถไฟฟ้า สถานีจอร์แดนอยู่ใต้ถุนโรงแรมเลยครับ ถือว่าสะดวกมาก แม้จะลงไปถึงชั้นใต้ดินแต่ทางลงเชื่อมไปรถไฟฟ้าก็เป็นบันไดเลื่อน ค่อนข้างสะดวกครับ ตั้งอยู่บนถนนนาธาน แถมยังห่างจากจิมซาจุ่ยเพียงแค่ 1 สถานี มงก๊ก 2 สถานี แบบนี้เดินช้อปปิ้งได้ทั้งวันครับ
.
อันดับต่อมาคือ ราคา โรงแรม 4 ดาว ราคาประมาณ 4 พันบาทต่อคืน ราคาต่อ 2 ท่าน (บางช่วงอาจจะถูกหรือแพงกว่านี้) ก็ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่รับได้ครับ โรงแรมสร้างมานาน แต่มีการรีโนเวทตลอดเวลา ห้องหับค่อนข้างสะอาดและที่สำคัญคือห้องกว้าง อยู่แล้วไม่อึดอัด เหมาะแก่การพักผ่อนครับ เสียอย่างเดียวคือไม่มีสายฉีดชำระ (เรื่องนี้เป็นปกติของโรงแรมในฮ่องกงครับ) ตอนจองก็รีเคสไปว่าขออยู่ชั้นเดียวกันทั้งหมด เพื่อให้ง่ายต่อการดูแลของเรา เผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้โทรหากันได้ โรงแรมค่อนข้างใหญ่ จึงไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องขอห้องใกล้กันครับ
.
แม้โรงแรมจะไม่มีอาหารเช้าให้ แต่เราไม่แคร์ครับ เพราะใกล้ๆ เดินไปประมาณ 5 นาที มีร้านโจ๊กโนโวเทล ชื่อดังให้ฝากท้องได้ สบายๆ ครับ
.
ตั๋วเครื่องบิน ฮ่องกงมีสายการบินให้บริการค่อนข้างมากครับ ไม่ว่าจะเป็นการบินไทย แอร์เอเชีย เอมิเรต คาเธ่ย์ฯ เรื่องนี้แล้วแต่ความสะดวกเลยครับ ที่ผมจองนั้นเป็นสายการบิน “ฮ่องกงแอร์ไลน์” เนื่องจากไฟล์ทไทม์ค่อนข้างตรงกับความต้องการครับ อยากได้เวลาขาไปเช้าๆ ราวๆ 8 โมง เวลาขากลับสัก 6 โมงเย็นทุ่มนึงประมาณนี้จะได้ถึงบ้านไม่ดึกมาก ครับ
.
เรื่องใหญ่และค่อนข้างหนักใจที่สุดอีกเรื่องคือ “อาหารการกิน” ครับ
.
เนื่องจากทริปนี้เป็น “ตามไปกินมิชลินไกด์” ดังนั้นโจทย์ของผมคือการเลือกร้านที่ติดอันดับของมิชลิน ทั้งแบบที่ได้ดาวและแบบที่แนะนำ แต่ก็อาจจะมีบางมื้อที่ผมไกด์ให้เองว่า “อร่อยแบบไม่ต้องคอยดาว” ทุกมื้อของเราจึงค่อนข้างหลากหลาย ผมมีหลักในการเลือกร้านอาหาร ดังนี้ ครับ
.
เดินทางสะดวก เรื่องนี้สำคัญมากครับ ต้องเป็นร้านมิชลิน หรือสาขา ที่สามารถเดินทางได้ด้วยรถไฟฟ้า และอาจจะเดินเท้าต่อได้เล็กน้อย บางร้านอร่อยมาก แต่ไกลไปหรือเดินเยอะไป ก็ต้องบายไปก่อนครับ เซฟโหมดไว้สำคัญที่สุด เพราะผู้สูงวัยจะเหนื่อยง่ายกว่า เผลอๆ ไปถึงร้านจะหมดแรงพาลทานอะไรไม่ลงครับ
.
เรื่องความอร่อย อันนี้ไม่ต้องพูดถึงครับ ดูทั้งดาว อ่านทั้งรีวิว ตาลายไปหมดครับกว่าจะทานได้ในแต่ละร้าน
.
การวางเส้นทางระหว่างร้านอาหารกับสถานที่เที่ยวก็สำคัญครับ ควรเลือกร้านที่ใกล้กับสถานที่ที่เราต้องการไป ไม่วกไปวนไป อย่างเช่น ไปทาน Lei Garden ที่สาขาจิมซาจุยอีสต์ เสร็จแล้วพาเดินย่อยอาหารมานั่งดูไลท์โชว์ริมน้ำ แบบนี้ก็จะสะดวกดีครับ
.
ดังนั้น การวางร้านอาหารกับเส้นทางเที่ยวจึงเป็นเรื่องสำคัญ และควรไปด้วยกัน บางทีอาจจะมีต้องเปลี่ยนแผนกระทันหันเนื่องจากเหตุการณ์เฉพาะหน้า อย่างเช่นต้องรอคิวนานเกินไป สำหรับบางร้านที่ไม่รับจอง ก็ต้องบายไปครับ
.
ส่วนการสั่งอาหารนั้น ก็ให้ส.ว.เค้าเลือกกันเองครับว่าอยากจะทานอะไร ส่วนใหญ่ที่สั่งก็เป็นเมนูแนะนำอยู่แล้ว เราอาจจะทำการบ้านมาก่อนว่าร้านนี้มีอะไรเด็ดจะได้ช่วยย่นเวลา แต่อาจจะเพิ่มเมนูผัก และปลา มาก็ดีเหมือนกันครับ เพราะจะดีต่อสุขภาพของผู้สูงวัย
.
สุดท้าย เรื่องการดูแลระหว่างวัน อันนี้ก็เป็นเรื่องใหญ่ครับ เพราะ ยิ่งมากคนก็จะยิ่งดูแลยาก ยิ่งกว่าจับปูใส่กระด้ง คนนั้นเดินเร็ว คนนี้เดินช้า ต้องค่อยๆ ประคับประคองกันไปครับ
.
ตรงไหนที่เป็นจุดเสี่ยงอย่างเช่นบันไดอาจจะคอยช่วยมองหาลิฟท์หรือถ้าไม่มีต้องคอยเดินไปดูให้ก่อนว่าเดินขึ้นบันไดเยอะหรือไม่ กี่ขั้น ชันหรือเปล่า ส่วนจุดจำเป็นอีกแห่งที่ควรสอดส่ายสายตามองหาไว้ตลอดเวลาคือห้องน้ำครับ เพราะวัยนี้มีเหตุให้ต้องเข้าห้องน้ำบ่อยมาก
.
การเดินทางโดยส่วนมากจะใช้รถไฟใต้ดินเป็นหลักครับ ดังนั้นถ้าหากท่านใดอายุเกิน 65 ก็ให้ซื้อบัตรปลาหมึกเป็นประเภทบัตรผู้สูงอายุก็ได้ครับ
.
การพาแก๊งค์อาม่าขึ้นรถไฟก็ดูจะเป็นเรื่องที่ท้าทายพอสมควรครับ เนื่องจากเป็นเรื่องใหม่สำหรับสูงวัยบางท่าน และด้วยฮ่องกงเป็นเมืองที่มีคนเยอะตามสถานีรถไฟจึงเต็มไปด้วยผู้คนที่เร่งรีบจึงเสี่ยงต่อการที่จะพลัดหลงกันได้ง่าย
.
มีอยู่ครั้งนึง กำลังจะเปลี่ยนจากสายรถไฟไปยังชานชาลาฝั่งตรงข้าม ปรากฎว่า รถไฟมาจอดรอยู่แล้ว ด้วยอารามที่รีบและไม่อยากให้รอรถไฟขบวนใหม่ เราก็เร่งุกคนให้รีบจ้ำอ้าวขึ้นมาบนรถไฟ แต่ก็พยายามมองให้เห็นจนครบทุกคน จนประตูปิด อ่าว! หายไป 4 คน ขนาดว่าผมเห็นอยู่กับตาว่าเดินตามหลังผมมาแท้ๆ สุดท้ายก็ต้องนำทุกท่านออกจากขบวนแล้วหาที่นั่งรอ ส่วนผมก็นั่งย้อนกลับไปตาม โชคดีที่แค่ 1 สถานี จึงใช้เวลาไม่นานมาก
.
หลักการง่ายๆ หากเกิดการพลัดหลงนะครับ ให้หยิบนามบัตรโรงแรมแจกไว้ให้ทุกคน เผื่อท้ายที่สุดหากันไม่เจอจริงๆ ก็ยังกลับโรงแรมได้
.
และอีกข้อควรจำคือ ย้ำว่า ถ้ารู้สึกตัวว่าพลัดหลงหรือหายไปจากกลุ่ม ไม่ต้องเดินตามครับ ให้หยุดรอที่เดิม แล้วคนที่ตามหา (อย่างผม) จะหาเจอ เพราะผมจะย้อนเส้นทางเดิมอยู่แล้ว แต่หากคนหลงก็เดินตามหา คนตามก็เดินตามหา หากันไปมา มีโอกาสที่จะหายไปมากกว่าเดิมครับ โชคดีที่กรุ๊ปนี้เป็นงาน รู้ตัวว่าหายจากกลุ่มปุ๊บ หยุดรอปั๊บ ผมกลับมาก็เจอเลย
.
ส่วนใหญ่เดินเล่นที่ฮ่องกงไม่ค่อยมีโอกาสได้ท้องว่างครับเนื่องจากตลอดทางจะมีร้านอาหารขนมเครื่องดื่มขอยั่วยวนเราตลอดเวลาหน้าที่ของเราก็คือคอยแนะนำร้านที่น่าสนใจมีชื่อเสียง ชี้ชวนให้ควรที่จะลองทานสักครั้ง อย่างเช่น ร้านน้ำมะม่วงชื่อดัง Hui Lau Shan หรือจะเป็นเฉาก๊วยกระดองเต่า Hoi Ting Tong ก็น่าลองซื้อมาให้ทานครับ ผมถึงขั้นไปต่อคิวซื้อเสี่ยวหลงเปาทอดร้าน Cheung Hing Kee ที่ติดอันดับมิชลินไกด์มาให้ทาน หรือจะเป็นบัวลอยน้ำขิงร้าน Kai Kai สูงวัยเค้าก็ชอบครับ
.
ช่วงเดินช้อปปิ้งก็เช่นกัน บางทีส.ว.บางคนก็ต้องมนต์สะกดป้ายเซลล์ นัดกันว่าจะเดินไปช้อปตรงโค้งข้างหน้า หันมาอีกที อ้าว หายอีกละ ต้องตามหากันจ้าละหวั่น
.
วัยนี้อาจจะมีหลงๆ ลืมๆ บ้าง ลูกหลานก็อาจจะต้องใจเย็นๆ ค่อยๆ อธิบาย ขยายความ บางทีอธิบายไปแล้วรอบนึง สักพักนึงถามอีกละ บอกว่าไม่เห็นรู้เลย ก็ต้องฉายหนังซ้ำอีกรอบ
.
อ่อ! อย่าลืมฟิตกล้ามไปด้วยนะครับ เพราะต้องทำหน้าที่ลูกหาบไปด้วยเวลาที่ซื้อของ จะได้เดินช้อปคล่องๆ เที่ยวได้อย่างสบายใจครับ
.
ถ้ามีจังหวะก็อย่าลืมเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกหน่อยก็ดีเหมือนกันครับ โดยเฉพาะช่วงที่เหล่าอาม่าและผองเพื่อนกำลังไหว้พระ สวดมนต์หรือเดินเล่น เราอาจจะชักชวนให้โพสท่าถ่ายรูปตาทสถานที่ต่างๆ เพื่อสร้างความสนุกสนานให้ได้ไม่น้อยเลยนะครับ
.
อาจจะฟังดูเหมือนเหนื่อย เรื่องเยอะ ลำบาก จะเอาเวลาไหนมาเตรียม บลาๆๆ แต่เราในฐานะลูกหลาน ถ้าหากเป็นเรื่องที่พึงทำได้ ก็ยินดีทำให้ด้วยความเต็มใจครับ เพราะไม่รู้ว่าโอกาสแบบนี้จะอยู่กับเราอีกนานเท่าไหร่และสุดท้ายความเหนื่อยจะถูกทำลายลงด้วยรอยยิ้มหวานๆ ของอาม่า ซึ่งก็เป็นยาทิพย์ชะโลมใจยิ่งกว่าอุทัยทิพย์
.
จบทริปก็อิ่มใจหายเหนื่อยครับ ^ ^
.
#HongKong#HK#ฮ่องกง#กานต์เดินทาง#KantJourneyDiscover Hong Kong
—
“อาม่าแอนด์เดอะแก๊งค์”
อายุแต่ละคนนั้น รวมกันแล้วมากกว่าการก่อตั้งฮ่องกงสมัยหลังราชวงศ์ชิงเสียอีก
วิวจากห้องพักที่โรงแรมพรูเดนเชียล บนถนนนาธาน ซ้ายมือเป็นจิมซาจุ่ย ขวามือไปช้อปปิ้งมงก๊กได้
กระเช้านองปิง วันที่ไปฟ้าเปิด แต่ลมค่อนข้างแรง ม่า บอกว่า “วันนี้โชคดี เพราะเมื่อ 15 ปีที่แล้วเคยมา หมอกลงจัด มองไม่เห็นองค์พระเลย”
มองจากบนกระเช้า เห็นองค์พระใหญ่มาแต่ไกล ยกมือไหว้ขอพรกันตั้งแต่บนกระเช้า
กลองมงคล บนสะพานไม้ก่อนเดินไปหมู่บ้านนองปิง เป็นคำดีๆ ที่มาเรียงร้อยต่อกัน
ไหว้องค์พระที่ลานสวรรค์ รูปนี้อากงถ่ายให้ ไม่แพ้มืออาชีพเลย
เที่ยวเหนื่อยก็กลับโรงแรมมาพัก ห้องกว้างขวาง นอนสบายไม่เตะเตียง
ตื่นเต้นที่จะได้นั่งรถไฟใต้ดินเที่ยว สนุกสนานเฮฮา
มองจากบนวัดนางชีลงไปที่สวน Nan Lian สวยงามมาก วัดนี้บันไดค่อนข้างสูงและเยอะ ด้านข้างมีลิฟต์ ขึ้นมาได้สบายๆ
ถ่ายภาพกันเป็นที่ระทึกซะหน่อย กลางลานวัดนางชี Chi Lin Nunnery
มาไหว้ขอพรองค์พ่อแชกง อย่าลืมจ้องตาท่านพร้อมกับขานนาม “แชกงเหย่เหย๋”
ขอพรเทพ ลูบเงินลูบทอง ไปเป็นเงินขวัญถุง
ผักผัดดีต่อสุขภาพ เป็นผักอบหม้อดิน หอม กรอบอร่อย สั่งได้เลยที่ ร้าน Xin Dua Ji รวมถึงหมูหัน เมนูขึ้นชื่อของที่ร้าน
มาทาน Lei Garden สาขาอีสต์ จิมซาจุ่ย เสร็จจากนั้นเดินไปชมไลท์โชว์ที่ริมน้ำ
มาทานของหวานมิชลินกัน บัวลอยน้ำขิง ที่ร้าน Kai Kai อร่อยมาก และคนเยอะมาก ต้องมาต่อคิวแล้วสั่งไว้ก่อน อยู่ฝั่งตรงข้ามโรงแรมพอดี
ใจจริงอยากพามาทานเค๊กร้านนี้ เลดี้ เอ็ม แต่เห็นคิวแล้วต้องถอดใจ ยืนรอไม่ไหวจริงๆ
นั่งเรือข้ามฟากจากเกาลูนมาฝั่งฮ่องกง ชมบรรยากาศกลางน้ำ สวยงามประทับใจมากๆ
ตึกสวยๆ ยามเย็นจากฝั่งฮ่องกง สีทองอร่ามงามตาเมื่อยามต้องแสง
ยามค่ำคืนริมฝั่งน้ำ ตึกต่างๆ เปิดไฟสวยงาม ก่อนจะข้ามกลับไปยังฝั่งเกาลูนเหมือนเดิม
ช้อปได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งแบรนด์เนมยันเครื่องยาจีน
ตะลุยช้อปปิ้ง ร้านรวงเยอะมาก เก็บภาพมาฝากเช่นเคยครับ
